برترین شهرک های صنعتی جهان
در حال حاضر بیشتر کشورهای جهان با هدف حمایت از صنایع و توسعه صنعتی خود به ایجاد این شهرک‌ها روی آورده‌اند و با اجرای بسته‌های تشویقی به دنبال ایجاد انگیزه در صنعتگران هستند.
شهرکهای صنعتی، به‌طور معمول به شهرک‌هایی با فاصله ۲۰ کیلومتری از شهرهای اصلی گفته می‌شود که تنها کارخانه و کارگاه‌های تولیدی مانند کارخانه‌های شیمیایی، تولید پلاستیک، صنایع غذایی، تولید فولاد و غیره در آن استقرار یافته است. نکته مهم درباره این شهرک‌ها آن است که حضور در این شهرک‌ها برای صاحبان صنایع با بسته‌های تشویقی دولتی همراه است. کاهش هزینه زمین و زیرساخت و دسترسی به منابع انرژی با قیمت کمتر از مهم‌ترین ویژگی‌های شهرکهای صنعتی در سراسر جهان است؛ علاوه بر این یکی دیگر از مهم‌ترین ویژگی‌های این شهرک‌ها دسترسی به امکاناتی مانند ناوگان حمل‌ونقل ریلی، بزرگراه‌ها، بنادر و فرودگاه‌ها است که موضوع علاقه مندی صنعتگران را به وجود در این شهرک ها را بیشتر می کند. این شهرک خیل سرعت جای خودش را در بین فعالان صنعتی پیدا کردند و از ظرف دیگر اثر خودشان را در زمینه گسترش واحد های صنعتی کوچک هم در برابر صنعتگران خود نمایی کنند. و حالا کشور هایی همانند امریکا، انگلیس، هلند، فرانسه و هند در این موضوع خیلی موفق فعالیت کرده اند و از جمله پیشتازان احداث شهرک های صنعتی به حساب می روند.
در این موضوع می توان به سیاست های دولت های متفاوت در تمام دنیا اشاره نمود. برای نمونه اتیوپی در افریقا جزویاز کشور هایی است که در سال پیش با محوریت رسیدنه به توسعه صنعتی و بیرون امدن از وضعیت رکود، بودجه ای یک میلیارد دلاری را به خاطر گسترش شهرک های صنعتی خودش خرج کرد. در بین همه شهرک های صنعتی این کشور، از شهرک صنعتی «بل لمی» به عنوان جزوی از موفق ترین شهرک های صنعتی کشور ایتیوپی و افریقایی می‌توان اسم برد که با ربایش سرمایه گذار ها ی خارجی در صنعتی هایی مانند پوشاک ، نساجی و تولید کفش به کار افتاده و به اضافه پیشرفت اقتصاد ، سبب گریز از مشکلات اجتماعی نتیجه بیکاری در این کشورها می باشد.
پیشتازی شرق آسیا
در آسیا هم کشور های جنوب شرقی که در رده بندی کشور های توسعه یافته و در حال توسعه جای گرفته اند، توانسته اند در این صحنه هم پیروزی های زیادی به دست اورند. دولت چین در سیاست های صنعتی خودش احداث شهرک های صنعتی علم و فناوری را هدف خودش گذاشت و به همین خاطر توانستند شهرک صنعتی ZGC را در پکن و ۱۶ شهرک صنعتی فناوری دیگر هم در شهر های هیلونگ جیانگ ، تیانجین ، شانگهای ، جیانگ سو، شاندونگ ، گوانگجونگ ، هوبی، آنهویی ، ابزاری و دالیان احداث کنند و از همین مسیر به گسترش تولید فناوری با هدف چینی بیشتر از قبل کمک کنند. شهرک صنعتیZGC یا «ژونگانکن» به عنوان ناحیه ای برای گسترش و پژوهش درباره فناوری های «های‌تک» سبب جمع اوری ۶۰ درصد از افرادر فعال در فناوری اطلاعات و ارتباطات (آی‌سی‌تی) در چین شده و نام اصلی واقع شدن شرکت های دارای فناوری بالای چینی و شرکت های چند ملیتی را به انحصار خودشان در اورده است.
در سال ۲۰۱۲ ویتنام که دارای ۱۵۰ شهرک صنعتی و تایلند دارای ۱۰۰ شهرک صنعتی بودند؛ نام برترین منطقه های اقتصادی آسیا را به انحصار خود دراوردند. بعد از این کشور ها به ترتیب چین، مالزی و میانمار هم با استفاده از شهرک های صنعتی خود شان رتبه های بعدی را ازآن خود کردند. در این رده بندی ویژگی هایی شامل انگیزه صنعتگران ، حمل‌ونقل ، هزینه‌های تولید و امکانات و دسترسی به تجهیزات برای استقرار در شهرک های صنعتی این کشور ها تحت مطالعه قرار گرفتند.
علاوه بر این اکنون نسل تازه‌ای از شهرکهای صنعتی به نام شهرکهای بیو فناوری در سراسر جهان در حال شکوفا شدن است. این شهرک‌ها به عنوان شهرکهای زیستی یا سازگار با محیط‌زیست نیز شناخته می‌شوند و با هدف دستیابی به توسعه پایدار، افزایش منابع اقتصادی و بهبود محیط‌زیست راه‌اندازی شده‌اند.
یکی از این شهرکهای صنعتی به نام کالنبورگ، در دانمارک قرار دارد و نمونه دیگر آن در کانادا ایجاد شده است. «شهرک بورن‌ساید» در این کشور زمینه اشتغال ۱۵۰۰ نفر را فراهم آورده است و باعث شده تا در سایر نقاط این کشور نیز تمایل به ایجاد شهرکهای صنعتی سازگار با محیط‌زیست افزایش یابد. به عنوان نمونه شهرکهای تایگانوا و اینوویستا در آلبرتا دو نمونه موفق از شهرک‌هایی هستند که با الگوگیری از شهرک کالنبورگ ایجاد شده‌اند. در توسعه زیرساخت‌های این شهرک‌ها مهم‌ترین نکته توجه به سیستم‌های انرژی تجدید پذیر، کاهش آلودگی صوتی، توجه به آب‌های زیر زمینی و مدیریت فاضلاب و شیوه‌های مدیریت حمل‌ونقل و استفاده از سوخت سبز است و به نظر می‌رسد در مدیریت استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر و افزایش بهره‌وری تولیدی تاکنون موفق عمل کرده‌اند.
